Kerem Gibi (Mabel's Version)

kaç bahar gezdim, gönül düzde
yâr edip yelleri
kâr değil bu derdiğim güller
yağdı dikenleri

kaldım bir başıma
bu dert beni öldürmez de süründürür aman
yaktım genç yaşımı
bu matemi kalbim zevk ediyor, onduramaz

çare bu değilse de
kandı sonsuz kere
kör kuyu, derin ateş
kamberi de kül